DEHB Genetik mi?
İçerik
- Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu
- DEHB'ye ne sebep olur?
- Bir yakın akraba
- Tek yumurta ikizi
- Eksik DNA
- Daha ince beyin dokusu
- DEHB için ek risk faktörleri
- DEHB olan ebeveynlere
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) nörogelişimsel bir hastalıktır. En sık çocuklukta teşhis edilir, ancak yetişkinler bozukluğun semptomlarını deneyimleyebilir ve teşhis edilebilir. Amerikan Psikiyatri Birliği'ne (APA) göre, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çocukların yaklaşık yüzde 5'inin ve yetişkinlerin yüzde 2,5'inin DEHB'si var. DEHB'nin en yaygın belirtileri şunlardır:
- odaklanamama
- kıpır kıpır ya da kıvranma
- görevlerden kaçınmak veya görevleri tamamlayamamak
- kolayca dikkati dağılmak
DEHB'ye ne sebep olur?
Araştırmacılar DEHB için tek bir neden belirleyemedi. Genlerin, çevresel faktörlerin ve muhtemelen diyetin bir kombinasyonu, DEHB geliştirme olasılığını etkilemektedir.
Bazı araştırmalar, genlerin DEHB'yi kimin geliştirdiğini belirlemede en büyük faktörler olduğunu öne sürmektedir. Sonuçta, genler vücudumuzun yapı taşlarıdır. Genlerimizi ebeveynlerimizden miras alıyoruz. Birçok bozukluk veya durum gibi DEHB de güçlü bir genetik bileşene sahip olabilir. Bu nedenle, birçok bilim adamı araştırmalarını bozukluğu taşıyan genlere odaklamaktadır.
Bir yakın akraba
DEHB olan bir aile üyesine sahip olmak, bu bozukluğa sahip olma olasılığınızı artırır. DEHB olan çocukların genellikle DEHB olan bir ebeveynleri, kardeşleri veya başka yakın akrabaları vardır. Aslında, Ulusal Sağlık Enstitüleri'ne (NIH) göre, DEHB olan veya olan babaların en az üçte biri DEHB tanısı alacak çocuklara sahip olacaktır.
Tek yumurta ikizi
İkizler birçok şeyi paylaşır: doğum günleri, sırlar, ebeveynler ve notlar. Ne yazık ki, DEHB olma riskini de paylaşıyorlar. Avustralya'da yapılan bir araştırmaya göre, ikizlerin DEHB'ye sahip olma olasılığı tekillerden daha fazladır. Ek olarak, DEHB ile özdeş ikizleri olan bir çocuğun da bozukluğu geliştirme şansı yüksektir.
Eksik DNA
DEHB'nin potansiyel çevresel nedenlerinden farklı olarak DNA değiştirilemez. Araştırmalar DEHB'ye neyin sebep olduğu konusunda daraldıkça, bilim adamları genetiğin güçlü rolünün farkındalar. Bu nedenle, DEHB üzerine yapılan araştırmaların çoğu genleri anlamaya adanmıştır. 2010'da İngiliz araştırmacılar DEHB olan çocukların beyinlerinde çoğaltılmış veya eksik küçük DNA parçaları belirlediler. Etkilenen bu genetik segmentler otizm ve şizofreni ile de ilişkilendirilmiştir.
Daha ince beyin dokusu
Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü (NAMI) ile araştırmacılar, beynin DEHB'nin etkileyebileceği bir alan belirlediler. Özellikle, bilim adamları DEHB olan bireylerin beynin dikkatle ilişkili bölgelerinde daha ince dokuya sahip olduğunu keşfettiler. Neyse ki, çalışma daha ince beyin dokusu olan bazı çocukların yaşlandıkça normal doku kalınlığı seviyeleri geliştirdiğini buldu. Doku kalınlaştıkça DEHB belirtileri daha az şiddetlendi.
DEHB için ek risk faktörleri
DNA'nın yanı sıra, DEHB'yi geliştiren diğer faktörler de etkilenebilir. Bunlar aşağıdakileri içerir:
- Kurşuna maruz kalma gibi çevresel maruziyet, çocuğun DEHB riskini artırabilir.
- Travmatik beyin hasarı çeken az sayıda çocuk DEHB geliştirebilir.
- Bu çalışma hamile iken sigara içen annelerin çocuklarının DEHB geliştirme riskini artırdığını; hamilelik sırasında alkol içen ve uyuşturucu kullanan kadınlar da çocuklarını hastalık riski altına sokar.
- Bu çalışmaya göre, doğum tarihinden önce doğan bebeklerin daha büyük olduklarında DEHB olma olasılığı daha yüksektir.
DEHB olan ebeveynlere
Bu bozukluğun genlerini çocuğunuza geçirmekten endişe duyabilirsiniz. Ne yazık ki, çocuğunuzun DEHB genlerini miras alıp almayacağını kontrol edemezsiniz. Bununla birlikte, çocuğunuzun potansiyel semptomları konusunda ne kadar uyanık olduğunuzu kontrol edebilirsiniz. Çocuğunuzun çocuk doktorunu DEHB'nin kişisel geçmişiniz konusunda uyardığınızdan emin olun. Çocuğunuzdaki DEHB belirtilerinin ne kadar erken fark ederseniz, siz ve çocuğunuzun doktoru o kadar çabuk cevap verebilir. Tedaviye ve tedaviye erken başlayabilirsiniz, bu da çocuğunuzun DEHB semptomlarıyla daha iyi başa çıkmayı öğrenmesine yardımcı olabilir.