Gastroözofageal reflü için kullanılan başlıca ilaçlar
İçerik
- 1. Antasitler
- 2. Asit üretiminin inhibitörleri
- Protonlar Inhibitörleri pompalar
- Histamin H2 reseptör antagonistleri
- 3. Mide boşalmasını hızlandırıcılar
- 4. Mide koruyucuları
Gastroözofageal reflüyü tedavi etmenin yollarından biri mide içeriğinin asitliğini azaltmak, böylece yemek borusuna zarar vermemek. Yani reflü daha az asit ise daha az yanar ve daha az semptomlara neden olur.
Kullanılabilecek ilaçlar antasitler, asit üretimini inhibe eden maddeler, mide koruyucuları ve mide boşalmasını hızlandırıcı maddelerdir.
1. Antasitler
Midede hidroklorik asidi nötralize etmek için en yaygın olarak kullanılan antasitler alüminyum hidroksit, magnezyum hidroksit ve sodyum bikarbonattır. Bu ilaçlar asitlerle reaksiyona giren, toksik potansiyellerini azaltan ve su ve tuz oluşumuna neden olan bazlardır.
Antasitler, yeterince etkili olmadıkları ve geri tepme olasılığı olduğu için sık kullanılmaz, yani kişi hemen iyileşir ancak daha sonra kötüleşme olabilir.
Bu ilaçların en sık görülen yan etkileri, alüminyum tuzlarının neden olduğu kabızlık veya bağırsakta ozmotik etkiye neden oldukları için magnezyum içeren antiasitlerin neden olduğu ishaldir. Bu yan etkileri en aza indirmek için en çok kullanılan antasitler magnezyum hidroksit ve alüminyum kombinasyonudur.
2. Asit üretiminin inhibitörleri
Asit üretiminin inhibitörleri, gastroözofageal reflü tedavisinde en çok kullanılan ilaçlardır ve bu üretimi iki şekilde inhibe edebilir:
Protonlar Inhibitörleri pompalar
Bunlar mide asidi salgısının artmasına bağlı hastalıkların tedavisinde kullanılan başlıca çarelerdir. En çok kullanılanlar, midede hidroklorik asit üretimini engelleyen proton pompasına müdahale eden omeprazol, pantoprazol, esomeprazol ve rabeprazoldür.
Bu ilaçların kullanımıyla ortaya çıkabilecek en yaygın yan etkiler baş ağrısı, ishal, deri döküntüleri, karın ağrısı, şişkinlik, bulantı ve kabızlıktır.
Histamin H2 reseptör antagonistleri
Bu ilaçlar histamin ve gastrinin indüklediği asit salgılanmasını engeller ve en çok kullanılanları simetidin, nizatidin ve famotidindir.
Bu ilaçların kullanımından kaynaklanan en yaygın yan etkiler ishal, baş ağrısı, uyuşukluk, yorgunluk, kas ağrısı ve kabızlıktır.
3. Mide boşalmasını hızlandırıcılar
Mide çok dolu olduğunda, gastroözofageal reflü oluşması daha olasıdır.Bu nedenle, bundan kaçınmak için, gastrointestinal motilite, mide boşalmasına yardımcı olan metoklopramid, domperidon veya sisaprid gibi prokinetik ilaçlar ile uyarılabilir, böylece gıdanın midede kalma süresini azaltarak reflü önlenebilir.
Metoklopramid kullanımıyla ortaya çıkabilecek en yaygın yan etkiler uyuşukluk, halsizlik hissi, ajitasyon, düşük tansiyon ve ishaldir. Ek olarak, nadiren de olsa, domperidon ve sisaprid kullanımıyla gastrointestinal bozukluklar meydana gelebilir.
4. Mide koruyucuları
Gastrik koruyucular, yemek borusunu koruyan ve midede bulunan içerikler yemek borusuna geçtiğinde yanmayı önleyen gastroözofageal reflü tedavisinde de kullanılabilir.
Genel olarak organizmanın mide zarını koruyan, asidin kendisine saldırmasını engelleyen bir mukus ürettiği bir mekanizma vardır, ancak bazı patolojik durumlarda ve bazı ilaçların kullanılmasıyla bu mukusun üretimi azalabilir ve saldırganlığı sağlayabilir. mukoza. Bu mukusun yerini almak için kullanılabilecek mide koruyucuları, midenin savunma mekanizmalarını güçlendiren, mide ve yemek borusunda koruyucu bir bariyer oluşturan sukralfat ve bizmut tuzlarıdır.
Bizmut tuzlarının neden olduğu en yaygın yan etkiler dışkı koyulaşması, baş dönmesi, baş ağrısı, bulantı, kusma, ishal ve psikotik bozukluklardır.
Sükralfat genellikle iyi tolere edilir ve ana yan etkisi kabızlıktır. Ancak ağız kuruluğu, bulantı, kusma, baş ağrısı ve deri döküntülerine de neden olabilir.
Başarılı tedaviye katkıda bulunabilecek ev ilaçları da vardır. En çok hangilerinin kullanıldığını bulun.