Bebeklik veya Erken Çocuklukta Reaktif Bağlanma Bozukluğu
İçerik
- Tepkisel bağlanma bozukluğunun belirtileri nelerdir?
- Engellenmemiş davranış
- Engellenen davranış
- Tepkisel bağlanma bozukluğuna ne sebep olur?
- Reaktif bağlanma bozukluğu nasıl teşhis edilir?
- Reaktif bağlanma bozukluğunun tedavi seçenekleri nelerdir?
- Reaktif bağlanma bozukluğunu nasıl önleyebilirsiniz?
- Uzun vadeli görünüm nedir?
Reaktif bağlanma bozukluğu (RAD) nedir?
Reaktif bağlanma bozukluğu (RAD) nadir fakat ciddi bir durumdur. Bebeklerin ve çocukların ebeveynleri veya birincil bakıcıları ile sağlıklı bağlar kurmasını engeller. RAD'li birçok çocuk, fiziksel veya duygusal ihmal veya istismara maruz kalmıştır veya yaşamlarının erken dönemlerinde öksüz kalmıştır.
RAD, bir çocuğun beslenme, şefkat ve rahatlık için en temel ihtiyaçları karşılanmadığında gelişir. Bu onların başkalarıyla sağlıklı ilişkiler kurmasını engeller.
RAD iki şekilde olabilir. Bir çocuğun ya ilişkilerden kaçınmasına ya da aşırı derecede dikkat çekmesine neden olabilir.
RAD, bir çocuğun gelişimi üzerinde olumsuz etkilere sahip olabilir. Gelecekte ilişki kurmalarını engelleyebilir. Bu kalıcı bir durumdur, ancak RAD'li çocukların çoğu tedavi ve destek alırlarsa sonunda başkalarıyla sağlıklı ve istikrarlı ilişkiler geliştirebilir.
Tepkisel bağlanma bozukluğunun belirtileri nelerdir?
Mayo Clinic'e göre, RAD semptomları 5 yaşından önce, genellikle bir çocuk hala bebekken ortaya çıkacaktır. Bebeklerdeki semptomların tanınması daha büyük çocuklara göre daha zor olabilir ve şunları içerebilir:
- isteksizlik
- para çekme
- oyuncaklara veya oyunlara ilgi yok
- gülümsememek veya rahatlık aramamak
- alınmak için uzanmamak
Daha büyük çocuklar, aşağıdakiler gibi daha belirgin geri çekilme belirtileri gösterecektir:
- sosyal durumlarda garip görünmek
- Başkalarının rahatlatıcı sözlerinden veya eylemlerinden kaçınmak
- öfke duygularını gizlemek
- akranlara karşı agresif patlamalar sergilemek
RAD gençlik yıllarına kadar devam ederse, uyuşturucu veya alkol bağımlılığına yol açabilir.
RAD'li çocuklar büyüdükçe, ya disinhibe edilmiş ya da engellenmiş davranışlar geliştirebilirler. Bazı çocuklar her ikisini de geliştirir.
Engellenmemiş davranış
Bu tür davranışların belirtileri şunları içerir:
- herkesten, hatta yabancılardan bile dikkat çekmek
- sık yardım istekleri
- çocukça davranış
- kaygı
Engellenen davranış
Bu tür davranışların belirtileri şunları içerir:
- ilişkilerden kaçınmak
- yardımı reddetmek
- konforu reddetmek
- sınırlı duygular göstermek
Tepkisel bağlanma bozukluğuna ne sebep olur?
Bir çocuk aşağıdaki durumlarda RAD'nin ortaya çıkması daha olasıdır:
- bir çocuk evinde veya kurumunda yaşıyor
- koruyucu bakımda olduğu gibi bakıcıları değiştirir
- bakıcılardan uzun süre ayrılmış
- doğum sonrası depresyonu olan bir anneye sahip olmak
Reaktif bağlanma bozukluğu nasıl teşhis edilir?
RAD'yi teşhis etmek için, bir doktor bebeğin veya çocuğun durumun kriterlerini karşıladığını belirlemelidir. RAD kriterleri şunları içerir:
- gelişimdeki gecikmelerden kaynaklanmayan 5 yaşından önce uygunsuz sosyal ilişkiler yaşamak
- yabancılarla uygunsuz bir şekilde sosyal olmak veya başkalarıyla etkileşimlere cevap verememek
- Çocuğun fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını karşılayamayan birincil bakıcılara sahip olmak
Çocuğun psikiyatrik bir değerlendirmesi de gereklidir. Bu şunları içerebilir:
- çocuğun ebeveynlerle nasıl etkileşime girdiğini gözlemlemek ve analiz etmek
- farklı durumlarda çocuğun davranışını detaylandırmak ve analiz etmek
- belirli bir süre boyunca çocuğun davranışını incelemek
- geniş aile veya öğretmenler gibi diğer kaynaklardan çocuğun davranışı hakkında bilgi toplamak
- çocuğun yaşam geçmişini detaylandırmak
- ebeveynlerin çocukla olan deneyimlerini ve günlük rutinlerini değerlendirmek
Doktorun ayrıca çocuğun davranışsal sorunlarının başka bir davranışsal veya zihinsel durumdan kaynaklanmadığından emin olması gerekecektir. RAD semptomları bazen şunlara benzeyebilir:
- dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB)
- sosyal fobi
- anksiyete bozukluğu
- travma sonrası stres bozukluğu (PTSD)
- otizm veya otizm spektrum bozukluğu
Reaktif bağlanma bozukluğunun tedavi seçenekleri nelerdir?
Psikiyatrik bir değerlendirmeden sonra, çocuğun doktoru bir tedavi planı geliştirecektir. Tedavinin en önemli kısmı çocuğun güvenli ve besleyici bir ortamda bulunmasını sağlamaktır.
Bir sonraki aşama, çocuk ile ebeveynleri veya birincil bakıcılar arasındaki ilişkiyi geliştirmektir. Bu, ebeveynlik becerilerini geliştirmek için tasarlanmış bir dizi ebeveynlik sınıfı şeklinde olabilir. Sınıflar, bir çocuk ile bakıcıları arasındaki bağı geliştirmeye yardımcı olmak için aile danışmanlığı ile birleştirilebilir. Aralarındaki rahatlatıcı fiziksel temas seviyesini kademeli olarak artırmak, bağlanma sürecine yardımcı olacaktır.
Çocuk okulda zorluk çekiyorsa özel eğitim hizmetleri yardımcı olabilir.
Bazı durumlarda, çocuğun anksiyetesi veya depresyonu varsa, doktor seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar) gibi ilaçlar reçete edebilir. SSRI'ların örnekleri arasında fluoksetin (Prozac) ve sertralin (Zoloft) bulunur.
Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü'ne göre fluoksetin, 8 yaş ve üstü çocuklar için FDA onaylı tek SSRI'dır.
İntihar düşünceleri veya davranışları için bu tür ilaçları alan çocukları izlemek önemlidir. Bu potansiyel bir yan etkidir, ancak nadirdir.
Uygun ve hızlı tedavi olmaksızın, RAD'li bir çocuk, depresyon, anksiyete ve TSSB gibi diğer ilgili durumlar geliştirebilir.
Reaktif bağlanma bozukluğunu nasıl önleyebilirsiniz?
Çocuğunuzun fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını uygun şekilde karşılayarak çocuğunuzun RAD geliştirme olasılığını azaltabilirsiniz. Bu, özellikle çok küçük bir çocuğu evlat ediniyorsanız, özellikle de çocuk koruyucu aile bakımındaysa önemlidir. Bakıcıları sık sık değişen çocuklarda HAB riski daha yüksektir.
Diğer ebeveynlerle konuşmak, danışmanlık almak veya ebeveynlik kurslarına katılmak faydalı olabilir. RAD ve sağlıklı ebeveynlik hakkında yazılan pek çok kitap da yardımcı olabilir. Çocuğunuza bakma becerinizi etkileyebilecek zorluk yaşıyorsanız, doktorunuzla konuşun.
Uzun vadeli görünüm nedir?
Çocuk uygun tedaviyi mümkün olan en kısa sürede alırsa, RAD'li bir çocuğun görünümü iyidir. RAD ile ilgili birkaç uzun vadeli çalışma yapılmıştır, ancak doktorlar, tedavi edilmediği takdirde daha sonraki yaşamlarda başka davranış sorunlarına yol açabileceğini biliyorlar. Bu sorunlar, aşırı kontrol davranışından kendine zarar vermeye kadar çeşitlilik gösterir.